Heel lang geleden dat ik nog eens veel te veel had om in mijn valiezen te steken.
Lang geleden, heel lang geleden dat ik nog eens zo zenuwachtig was. Gelukkig viel mijne frank al voor ik vertrok, dat ik vooral zenuwachtig was omdat ik eigenlijk te veel verwachtte. Ik wilde dat alle materiaal mee kon want ik wilde alle verwachtingen inlossen! En dat is teveel verwacht! Nadien was ik opvallend rustiger.
Woensdagmorgen vertrok mijn vlucht in Zaventem. Al mijn bagage, zo’n 57 kg mocht allemaal mee tijdens de check-in, maar niet alles geraakte door de douane! In mijn 8 kg handbagage had ik aardbeiengelei gestoken voor Safoera en speculaaspasta voor Asha. Ik dacht dat ik het slim aangepakt had: een klein volume maar toch meer dan een kilo. Had ik maar geweten dat ze ‘alles’ wat je kunt smeren, beschouwen als ‘vloeibaar’. De chocolade mocht wel mee door maar Safoera haar aardbeiengelei en Asha hare speculaaspasta niet.
Spijtig!
Na een overstap in Istanboel moest mijn bagage in Dar Es Salaam om 3 uur ‘s nachts door de scanner en moest ze open. De omvormer, de stabilizator en alles wat daarbij hoort om de pomp van de zonneboiler te regelen, werd niet beschouwd als ‘persoonlijk product’, dus daar moest ik BTW op betalen. Wat ik dan ook gedaan heb. Maar wat een gedoe. En toch was het ook een bijna film-kijken naar al de anderen die ook moesten betalen. Wat een adrenaline dat dat intermezzo gaf. Van slapen tot mijn vlucht naar Bukoba vertrok, rond 10 uur, was geen sprake. Gelukkig was de bijna-nachtvlucht tussen Istanboel en Dar Es Salaam onverwacht comfortabel want ik had 3 zetels tot mijn beschikking!
Moe maar voldaan arriveerde ik donderdag rond 3 uur in de namiddag in Muleba. Zalig om eindelijk Safoera, Edrick, Fadhila, Mahamudu, Tadeo, Tele ... terug te zien! Met man en vrouw en macht waren ze nog volop alles aan het klaar maken, want ik mag opnieuw bij Mali zelf logeren. Niet daar waar ik de andere keren logeerde, want daar wonen nu Datius (de verkoopsverantwoordelijke) en zijn vrouw Neema. Maar in het gebouw ernaast, waar Marlies en Gijs, Sander en de studenten van Louvain-la-Neuve logeerden en de studenten van het VTI aten. En in het werkhuis van Mahamudu hebben ze ‘mijn’ keuken geïnstalleerd! Perfect!!!!!
Gisteren, vrijdag, een eerste managementteam vergadering meegemaakt. De eerste indruk is helemaal ok: binnen en buiten! Wat een geruststelling.
Gelukkig is het nu weekend en kan ik verder bekomen van een toch wel heel vermoeiende reis. Vermits er NU water uit de kraan komt en er NU elektriciteit is, is het NU tijd om mijn haar te wassen!
Marie-Claire