Gisteren zijn Agneta, haar moeder en haar zoontje Jasson van 8 maand, hier geweest. Ze hadden 13 eikes en 7 avocado’s bij om MIJ te bedanken. Ik ben de tel kwijt geraakt, maar ze hebben minstens 100.000 keer ‘bedankt’ gezegd, nee ... ‘heel erg bedankt’ zelfs.
Verleden jaar had ik via Myriam en haar school in Antwerpen, hoorapparaten bij (dit jaar trouwens opnieuw - ook via hoorcentra oa van Herentals en Lokeren). Vooral omdat Edrick, die voor Mali werkt, hoor- problemen heeft, sinds hij tegen zijn hoofd geslagen werd toen hij werd overvallen. Daardoor kwam ik verleden jaar ook te weten dat Agneta, de vrouw van Justin, een nachtwaker van Mali, ook problemen had met haar gehoor. Toen we naar de ‘dovenschool’ in Bukoba gingen om ‘oorstukjes’ te laten maken voor Edrick, hebben we haar ook mee genomen voor een onderzoek en een gehoortest. Omdat haar oren ‘etterden’ kreeg ze medicijnen mee. En die hebben haar ongelooflijk geholpen. Ze hoorde zelfs opeens muziek van uit het volgende dorp!
En daarom MOEST haar moeder gisteren minsten 100.000 keer bedankt komen zeggen en me 13 eikes en 7 avocado’s cadeau doen. Daarvoor kwamen ze te voet vanuit Ikongo, meer dan 10 km van hier en gingen ze erna ook te voet terug. Als ze de eikes zouden verkocht hebben ipv ze aan mij te geven, dan hadden ze met dat geld de bus kunnen betalen, maar ... geen haar op hun hoofd dat daar aan zou denken.
En dan word ik een beetje verlegen. Maar toch doet het wel deugd dat we Agneta hebben kunnen helpen en dan voelt het een beetje zoals in Bram Vermeulen zijn liedje : ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde. Nu weet ik dat ik nooit zal zijn vergeten. Ik leverde het bewijs van mijn bestaan....door het verleggen van die ene steen, de stroom nooit meer dezelfde weg zal gaan !!!!
En zo is Mali veel meer dan alleen maar een fruitsapfabriek!
Zonnige en warme groetjes
Marie-Claire - en die vogel van op de foto van verleden week ratelt een lange en muzikale trrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr op de achtergrond, mooi zunne!